عیدی که بجای بوی بهار، گرانی با خود آورد!

به گزارشبه نقل ازمغان امروز، با نزدیک شدن به ایام پایانی سال، کم کم مردم ایران آماده استقبال از بهار و ایام نوروز می‌شوند. روزهایی که «عید» نامیده می‌شوند و زمانی که سن کمتری داشتیم بیشتر به مذاق مان خوش می‌آمد. شاید الآن واژه «عید» را به یک سرپرست خانوار متذکر شویم، همه چیزش را به یاد می‌آورد الا خوشی هایش را! و این تنها و تنها به خاطر مسائل اقتصادی مربوط به ایام منتهی به عید است.

متأسفانه هر ساله با نزدیک شدن به ایام عید، افزایش قیمت ها دیگر تبدیل به یک سنت شده است، البته سنتی غلط و ناپسند؛ به طوری که وقتی صحبت از شب عید می‌شود، گرانی اجناس و اقلام بیشتر به ذهن متبادر می‌شود تا خود بحث استقبال از بهار! در این روزها به دلیل مسائل مالی و اقتصادی آثار نگرانی بر چهره بسیاری از خانواده ها پدیدار می‌شود.
 

در این بین تنها قشر آسیب پذیر جامعه متضرر می‌شوند و توانایی حتی خرید های معمولی را نیز در این ایام ندارند. از طرفی با کمال تأسف شاهد آن هستیم که بسیاری از واحد های تجاری به دنبال جبران سود کم خود در طول سال هستند و این سود را بایستی از جیب مردم کسب و جبران کنند. اغلب این مردم را اقشار متوسط و ضعیف جامعه تشکیل می‌دهند که در مخارج امور خود در این ایام واقعاً با معضل ها و مشکلات جدی مواجه خواهند بود، چرا که اقشار مرفه جامعه چه در این شرایط و چه در شرایط دیگر فرقی به حالشان نمی‌کند که گرانی وجود دارد یا ارزانی.

شرایط امسال شاید با سال های قبل متفاوت باشد. امسال رکود بیشتر احساس شده است، تا حدی که نمایندگان ملت نیز در بهارستان نسبت به تداوم رکود ابراز نگرانی کردند. بار رکود بیشتر بر دوش اقشار متوسط رو به پایین و یا حتی اقشار کمی از متوسط بالاتر است. نمونه این امر را می‌توان در میادین شهرستان های مغان مشاهده کرد که روزانه بر تعداد کارگران در جستجوی کارهای موقتی افزوده می‌شود.

کارگری ساختمانی را می‌شناسم که علاوه بر تعطیلی های مرسوم زمستانی اش، در تابستان نیز دستمزد زیادی عایدش نشده و با همین شرایط به سختی امرار معاش می‌کند. وقتی از وی جویای وضعش شدم، دیدم که او نیز رکود را حس کرده؛ وی می‌گفت که به خاطر شرایط گرانی (یا به زبان رسمی تر: رکود) دیگر کمتر کسی توانایی ساخت ساختمان دارد و از این جهت من نیز بیکار شده ام.

با توجه به شرایط ویژه امسال انتظار می‌رود که مسئولین امر، بیش از پیش به وظایف خود عمل کنند. اما مهمترین وظیفه مسئولین شهرستانی، نظارت بر واحدهای صنفی بوده که قطعا تاکنون اقداماتی در این خصوص انجام شده است اما اگر نظارت بر واحدهای صنفی در حد مطلوب انجام شود و هیچ واحد تجاری به اصطلاح خیالش از عدم نظارت راحت نباشد، مطمئناً کمتر شاهد گرانی های خودسرانه در آستانه عید خواهیم بود.

روال سال های گذشته به این صورت بوده که نظارت تنها به اعلام شماره تلفن و ارائه شکایات و انتقادات محدود بوده است. اما انتظار می‌رود که مسئولین نظارتی، با سرکشی های سرزده به واحد های صنفی و خدماتی و نظرسنجی از مردم درباره قیمت ها و میزان رضایت آنها از کسبه و تجار گام مؤثرتری در راستای جلوگیری از گرانی های بی منطق شبهای عید بردارند.

از طرفی از مسئولین تصمیم گیر و تصمیم ساز نیز انتظار می‌رود که تا حد امکان از گرانی اجناس و کالاها و خدمات پیشگیری نمایند و قیمت ها را نیز تا جای ممکن مانند دیگر ایام سال تصویب نمایند.

اما متأسفانه باید گفت که گرانی اجناس نه اینکه از پارسال و یا سال های گذشته شروع شده باشد ولی امری است که متأسفانه تبدیل به عرف شده است. بایستی دستگاه های نظارتی و دستگاه های دولتی با این عرف که قطعاً یک ناهنجاری اقتصادی – اجتماعی هست، برخورد قاطعی داشته باشند.

امیدواریم عید امسال، عیدی باشد که به مزاج همه ایرانی ها، چه مرفه و چه قشر متوسط و پایین جامعه، خوش بیاید تا برای آغاز سالی جدید برای ساختن و آبادانی شهر و کشور عزیزمان همه تلاش کنیم.

انتهای پیام/