به گزارش سبلانهبه نقل ازشکوه فرهنگ، سید مهدی جوادی فرماندار شهرستان نمین در آیین اختتامیه نمایش " مهریه قطام" در سالن شهرداری نمین اظهار داشت: نمایش " مهریه قطام" جزو برنامههای مهم فرهنگی، هنری شهرستان بوده و اجرای چنین برنامههایی در آینده از ملزومات پیش رو است .
وی با بیان اینکه گروه تئاتر نمین نیازمند حمایت است اظهار داشت: در توزیع اعتبارات فرهنگی شهرستان برای برنامههای فرهنگی و هنری، اعتبارات مشخصی در نظر گرفته خواهد شد.
فرماندار نمین افزود: برای اجرای تئاتر تنها وجود استعداد هنرمندان جوابگو نبوده و برای رشد و توسعه آن باید از سوی مسئولین بسترسازی و حمایت شوند.
وی با اشاره به اینکه در حوزه فرهنگ نمین غفلت شده است افزود: با توجه به قدمت فرهنگی نمین، این شهرستان در جایگاه اصلی خود قرارگرفته و برنامههای مربوط به این حوزه باید پررنگتر از گذشته شود.
وی گفت: توسعه و رشد فرهنگ و هنر نمین نیازمند طرحهای برنامهریزیشده است.
جوادی با اشاره به نمایش "مهریه قطام" گفت: این نمایش به بهترین نحوه ممکن از دسیسهچینیهای پشت پرده و چگونگی گزینش قاتل حضرت علی (ع) برای به شهادت رساندن ایشان را به نمایش گذاشته است.
وی در ادامه با بیان اینکه دوران حضرت علی (ع) از حساسیت خاصی برخوردار است اضافه کرد: تفکیک چهرههای سیاسی از یکدیگر و حق از ناحق در زمان مولای متقیان علی (ع) از پیچیدگیهای خاصی برخوردار است.
این مسئول افزود: برخی چهرههای سیاسی که در زمان پیامبر به اسلام روی آورده و در رکاب ایشان برای توسعه اسلام شمشیر زده بودند پس از رحلت ایشان، در پشت پرده به دسیسهچینی و نیرنگ با اسلام و وصی پیامبر پرداختند.
*من و گروهم برای هنر جنگیدهایم، با هیچ به جنگ همهچیز رفتهایم
در ادامه این مراسم سعید افخمی مسئول گروه تئاتر صحنه نمین با کوله باری از رنجها، گلایهها و تلخیها پشت تریبون قرارگرفته و سخنرانی متفاوتی نسبت به سایر سخنرانیها کرد. هر جمله از جملات وی نشان از حرفهای دل یک هنرمند بود که به این عرصه عشق میورزید اما بغضهای وی نشان از حکایتهای ناگفته ای داشت.
نویسنده و کارگردان نمایش " مهریه قطام" با لحنی هنرمندانه گفت: روی سن تئاتر که پا میگذارم همهچیز یادم میآید. دردها و رنجها، ناملایمتی ها و تهمتها و اهانتهایی که پشت صورتکهایم پنهان میکنم. میخندم، تا کسی نگوید سختیها و مشقتها بغضش را پاره میکند. میترکانند... چه میدانم ... هر فعلی که میتواند این درد را به گوش همگان برساند مناسب این جمله است.
بشر روی سن فریاد میزند. میخندد، اخم میکند، سن تئاتر جای مقدسی است، حرمت دارد... مثل هرجایی که رشد و تعالی بشر در آن شکل میگیرد.
در این شهر ... این شهر مُعاف از هرگونه سلامت و رشد و بالندگیست، فرهنگ و هنر در این شهر جنبه تشریفاتی و کریستال تزئینی روی میز را دارد.
من بغض میکنم، فریاد میزنم، میخندم و بر روی این سن از تریبون تئاتر خستگیهایم را نشان میدهم. کو گوش شنوا ؟!
به قول فریدون مُشیری چه میجویم در این تاریکی ژرف، چه میگویم میان زاری و آه... چیزی در دستهای خالیام نیست... بعد از سه سال کار هنری . . . یکمشت یادگاری از این روزها با خودم به هر جا میکشم. شمع خاموش جوانی، داغهای ناتوانی، آتش بی همزبانی و با رنج زندگانی.
من و گروهم برای هنر جنگیدهایم، با هیچ به جنگ همهچیز رفتهایم. نه به دنبال لبخندهای ارغوانی بودهایم و نه دربند گیسوی نازنینی و چشم افسونگری. تنها چیزی که در ماست همین یک بیت شعر است: شب طی شد و من هنوز بیدار، شوری است مرا فتاده در سر.
دنیایی که ما در آن زندگی میکنیم تلخ است. تلختر از شوکرانی که به کام سقراط دادهاند... تلخ تراش نکنیم با بیتفاوتی و توهین به ذات هنر و هنرمند... کسی میگفت برای تئاتر باید پوست کرگدن داشت. راست میگفت، پوستهای ما تاب اینهمه فشار را ندارد. متأسفم که چیز خوبی برایتان به ارمغان نیاوردهام جز مشتی گلایه و حرفهای تکراری.
شاید فرصتی بهتر از این گیرم نیاید... پس باید گفت آنچه را که نگفته بودم و نقطهچینهای سکوتم را با چراها پرکرده بودم. تشویشها مرا تا ژرفای یاس و امید میبلعند. به امید روزهای سپید.
وقتی این هنرمند با دل پری از تلخیها و گلایهها و با امید به گشایشها سخن خود را به پایان رساند ناخودآگاه حاضران ایستاده و با تشویقهایشان بر آن شدند که خستگی چندین ساله را از وجود این هنرمند و دیگر همگروهیهای وی خارج سازند. تشویقهایی که تداوم آنها، تداوم فعالیتها و نمایشهای گره تئاتر صحنه نمین را خواستار بود.
مهریه قطام عنوان نمایشی از گروه تئاتر صحنه نمین است که از روز 25 تیرماه لغایت 30 تیر در سالن شهرداری نمین به روی صحنه رفت. این نمایش در دو نوبت ساعت 18 عصر و 22 شب اجرا شد. نویسندگی و کارگردانی این تئاتر را سعید افخمی به عهده داشته و پرویز جهانگیری و بیتا خوشفکری در آن نقش ایفا کردند.
این نمایش در مورد شهادت مولاالموحدین علی (ع) در 19 رمضان سال 40 هجری است. یکشب قبل از شهادت امام علی (ع) ابن ملجم مردای در منزل قطامه منزل گزید و توطئهی این قتل در آن شب برنامهریزی شد. کارگردان شب آخر را با استفاده از نور و سایه و با بازی جز به کل به تصویر میکشد. این نمایش تصویری از تقابل انسان و خوی شیطانی را که آزمندانه آدامی را بهسوی تباهی سوق میدهد ارائه میکند. بدعهدی کوفیان، گریزی به جنگ نهروان، کینه خوارج، همه و همه در قالب تصویر روایت میشد.
این ملجم هنگامیکه در قتل امام علی (ع) به تردید میافتد این قطامه است که او را برای اجرای این ترور تحریک میکند.
این نمایش اولین نمایش مذهبی در قالب رئال گون در تاریخ شهر نمین بوده که با استفاده از المانهای هنری به روی صحنه رفت. طراحی دکور زیبا و نورپردازیهای هنرمندانه گروه از مشخصههای بارز و قابلتوجه به این کار است.
در ادامه این آیین کلیپهایی متفاوتی از سخنان مسئولان، از ناگفتههای هنرمندان، از تلاشها و بیخوابیهای آنان به نمایش گذاشته شد.
کلیپی از نمایشهای قبلی پخش شد تا حاضران به عینه پیشرفت گروه تئاتر نمین را نسبت به نمایشها گذشته مشاهده کنند.
در پایان اختتامیه این تئاتر از عواملی که در به روی صحنه رفتن " مهریه قطام" نقش داشتند با حضور مسئولان استانی و شهرستانی تجلیل شدند.
در این نمایش پرویز جهانگیری در نقش ابن ملجم مرادی و بیتا خوشفکری در نقش قطامه بنت شجنه ایفای نقش کردند. همچنین افشار نعیمی به عنوان دستیار کارگردان، موسیقی و افکت، کامران فاخته، پرویز جهانگیری، سعید افخمی، محمد قربانی در قسمت صوتی، امیر فتح اللهی، حسین ساعدی، معین کشاورز، سعید اکبری در قسمت روشنایی و نور تئاتر،لیلا هاشم پور،سعید اکبری،الهام اسرعی،معین کشاورز، محمدرضا شیرین نیا، محمد قربانی، مریم رحیمی، بهرام پناهی، علیرضا عبدی، سهند طاهر، کیوان شیرین نیا، نسرین عسگری در بخش دکور نمایش، فاطمه پارسی به عنوانمنشی صحنه،شیرین جودی به عنوانطراح لباس و گریم و همچنینامور مالی و مشاور کارگردان، مجتبی حسینی به عنوان مدیر گروه،بابک روغنی و افشار نعیمی در بخشامور رسانه ای و تبلیغات،محمدرضا شیرین نیا، رئوف قاسمی و نازیلا ابراهیم پوربه عنوان روابط عمومی تئاتر "مهریه قطام" فعالیت داشته اند.
گزارش: جعفر عزیزی
انتهای پیام/*
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد