سرویس: بین الملل
کد خبر: 1241
|
10:12 - 1391/08/23
نسخه چاپی

برای نجاتمان تاریخ پاسپورت ایرانی را تعویض کردیم

برای نجاتمان تاریخ پاسپورت ایرانی را تعویض کردیم
فیلم جدید هالیوود به نام آرگو، داستان فرار ۶ آمریکایی را در جریان تسخیر سفارت آمریکا به دست معترضان و تظاهرکنندگان ایرانی و گروگان گیری بیش از ۵۰ نفر از کارمندان سفارت را نشان می دهد. در سی و سومین سالگرد تسخیر سفارت آمریکا در ایران، کن تیلور، سفیر وقت کانادا در ایران از نقش کشورش در فرار آمریکایی ها در آن زمان می گوید و اینکه چگونه بوده که این روایت در فیلم "آرگو" منعکس نشده است.

سبلانه: به گزارش افکار نیوز در زیر مصاحبه الجزیره با سفیر وقت کانادا در ایران را می خوانید:

برداشت شما از فیلم آرگو به عنوان کسی که این فیلم را دنبال کرده است و همچنین به عنوان سفیر وقت کانادا در ایران چه بوده است؟

از همه نظر من از فیلم لذت بردم.این بسیار هیجان انگیز است.پخش به موقع این فیلم با درنظر گرفتن حوادث پیش آمده در بنغازی نشان داد که سیاست ، بازی بسیار خطرناکی است. فیلم نقش کانادا را به طور ناقصی نشان داده است. ما کارمان را بسیار خوب انجام دادیم. کانادا در کنار سیا توانستند نتیجه خوبی از ماجرا بگیرند.

آیا در جریان یا قبل از ساخت فیلم، شده بود که کسی در این مورد با شما تماسی بگیرد؟
خیر، من هیچ تماسی در این زمینه نداشتم.

چرا شما فکر می کنید که سازندگان فیلم از جمله بازیگر نقش خودتان، به دنبال تمام اطلاعات شما در این زمینه نبودند؟
من مطمئن نیستم اما به هر حال این موضوع کمی گیج کننده است. من در آن زمان واقعا گیج شده بودم چرا که من حدس می زنم با توجه به شرایط، من تنها کسی بودم که می دانستم باید و قرار است چه اتفاقی بیفتد. در فیلم تونی مندز، مامور اطلاعاتی سیا یکی دو روز را در تهران گذراند. به نظر من تولیدکنندگان و کارگردان فیلم بیشتر به دنبال تبلیغ نقش آمریکا در این فیلم بودند.

چه تفاوت بارزی را در آنچه که برای شما اتفاق افتاد با این فیلم می بینید؟
من فکر می کنم که کانادایی ها در این زمینه بسیار فعال بودند و در فیلم نیز آنها بسیار منفعل هستند. اما درجاهایی از فیلم مکالمه هایی وجود دارد که کاملا درست نیستند.

در یکی از مکالمه هایی که بین من و تونی مندز در فیلم رد و بدل می شود، من می گویم: "من دستورالعملی را برای بستن سفارت از اتاوا دارم بنابراین بهتر است که ما هرچه سریعتر راه خروج را در پیش بگیریم." این موضوع غیرممکن است؛ چرا که کانادا تا پیش از خروج کامل سفیران آمریکایی از ایران هیچگاه به بستن سفارت خود فکر نکرده بود.

در یکی از نقد و بررسی های این فیلم، من خواندم که شما به عنوان صاحب یک مسافرخانه به تصویر کشیده شده اید که تنها به این مردان فراری جای خواب می دهید نه کسی که واقعا آنها را نجات داده است.

(با خنده) بله.

ایرانیان بسیار بخشنده و مهمان نواز هستند. ما سال های شگفت انگیزی را در ایران گذراندیم. نیمی با شاه و نیمی دیگر با آیت الله خمینی. تفاوات بسیار زیادی در زندگی شهروندان در هر دو دوره ایجاد شده بود.

در فیلم براساس یک دربانی بودم که با آنها هم سلیقه است!. چیزی که در این فیلم نادیده گرفته شد، نقش همکاران من در اتاوا بود. تمام مدارک لازم برای خروج سفیران آمریکایی از ایران اعم از پاسپورت، اسناد و مدارک، کارت های اعتباری و کارت های تجاری آنها از اتاوا فرستاده شد.

در آن زمان از این موضوع به عنوان جست و خیز کانادا نام برده شد. همچنین در این فیلم سرپوش گذاشتن بر نقش سیا در وقوع این حادثه، ضرورت شناخته می شود. حقیقت از نظر شما چیست؟

یک مجله در اینجا می نویسد که بازنویسی بن افلک(کارگردان فیلم) از تاریخ کاملا درست بوده است. اما واقعیت ای است که جست و خیز کانادا بوده با همکاری سیا که نقش کانادا در آن پررنگ تر بوده است.

شما از خطرناک بودن بازی سیاست گفتید. در آن زمان این خطر را چگونه احساس می کردید؟
آن دوران، دوران عجیب و غریبی بود. ما می خواستیم در نقطه اوج انقلاب ایران زندگی کنیم. شاه رفت و امام به ایران برگشت. وقتی شما با کشوری پر از هرج و مرج خو بگیرید، بدون هیچ پلیسی، ارتش، نیروهای قضایی و دیگر امتیازاتی از این قبیل، به شرایط آن روزهای تهران می رسید.

باید لحظات بیم و هراسی از آنچه که انجام می دادید وجود داشت.
ما سعی خود را مبنی بر نشان دادن و گذراندن یک زندگی طبیعی انجام می دادیم. ما سرگرم کار و مهمانی های خود بودیم و به آنها می گفتیم که به آرامی پله ها را طی می کنیم در عین گذراندن یک زندگی طبیعی. اما در این میان سفارت کانادا این را حس می کرد که یک چیز در این میان اشتباه است.

یکی از مواردی که در این فیلم اتفاق می افتد این است که شما و همسرتان باید سریعتر از بقیه بروید و سفارت را ببندید.

چیزی که اتفاق افتاده بود این بود که من سه بلیت هواپیمایی مختلف را از سه شرکت جداگانه خریداری کرده بودم. پت، همسرم، مقداری پول از محل درآمد خود داشت و من که بسیار خوشحال بودم از او پرسیدم می توانی آن را به عنوان قرض من بدهی؟

که سرانجام من با آن پول سه بلیت تهیه کردم و به راننده دستور دادم که دیپلمات ها را به فرودگاه برساند و سپس به دیپلمات ها نیز سفارش کردم اگر ناراحتی یا سختی برای آنها پیش آمد مطابق آداب و رسوم رفتار کنند. سپس به خانه ام برگشتم.

دیپلماتها صبح برای همیشه رفتند و دو نفر از افراد روابط عمومی و یکی از همکاران نیز بعد از ارسال امضایی مبنی بر بسته شدن سفارت کانادا در ایران، با کمی تاخیر در بعدازظهر ایران را ترک کردند. اما واقعا سفارت کانادا در ایران هشت سال بعد از آن بسته شد.

در جایی از فیلم نشان داده می شود که تونی مندز، ویزای یکی از پاسپورت های کانادایی را تغییر می دهد. من در جایی خواندم که یکی از

اینکه ایا تحریم ها منجر به تغییر جهت سیاسی ایران شود، من مطمئن نیستم.

دیپلمات های کانادایی واقعا این کار را انجام داده بود.

این امر برای نجات زندگی ما ضروری بود. راجر لوسی، یکی از همکاران من که زبان فارسی را می خواند متوجه شد که در پاسپورت هایی که ما گرفته ایم تاریخ تقویم متفاوت است؛ تقویم امام خمینی جایگزین تقویم شاه شده بود. پس نتیجه آن شد که قبل از اینکه کسی سربرسد آنها توانستند ایران را ترک کنند.

به ما از بعد از فرار بگویید و از موج قدردانی بعد از اینکه شما به آنها پیوستید.

من مبهوت مانده بودم. من انتظار چند تبریک را داشتم اما واقعا محصور ناامیدی شده بودم. ما باید چه کار می کردیم که مستحق تبریک باشیم؟ ما زمانی دوست ایران بودیم. این موضوع یک تسکین موقتی بود، یک خبر خوب، یک داستان ساده، یک نتیجه خوب و در نهایت یک شکست بعد از ۴۴۴ روز.

آیا شما همچنان حوادث ایران را دنبال می کنید؟

این به کار شما مربوط می شود. بعد از چند سال پرسروصدا، بعد از ۳۲ سال از آن ماجرا، خاطرات من از دوستانم در ایران برایم زنده است. ایرانیان بسیار بخشنده و مهمان نواز هستند. ما سال های شگفت انگیزی را در ایران گذراندیم. نیمی با شاه و نیمی دیگر با آیت الله خمینی. تفاوتهای بسیار زیادی در زندگی شهروندان در هر دو دوره ایجاد شده بود.

آیا حاضرید برگردید؟
نه . مطمئن هستم تعدادی از ایرانیان به من خوشامد خواهند گفت ولی عده ای دیگر به خاطر آنچه که کانادا انجام داد به طور قطع سرزنشم می کنند.

هرروزه اخبار زیادی از ایران منتشر می شود. به نظر شما غرب از چه راهی می تواند ایران را کنترل کند؟

از نظر من تحریم ایران راه درستی است. اما اینکه ایا تحریم ها منجر به تغییر جهت سیاسی ایران شود، من مطمئن نیستم. اما همین راه، بهترین راهی است که می تواند جایگزین گزینه های دیگر مثل حمله نظامی که تاثیر کوتاه مدتی را دارد، شود.

اخیرا کانادا سفارت ایران را بست. نظر ما در این مورد چیست؟

من از این حرکت واقعا گیج شدم. ایران یک مهره اصلی ثبات است. نه تنها در خاورمیانه بلکه در کل جهان و این جایی است که شما باید دیپلمات هایتان را مستقر کنید. شما عقل و درایت می خواهید و نیاز دارید به اینکه بدانید مردم چه فکری می کنند و این تا حدود زیادی به بسته شدن سفارت آمریکا باز می گردد. موضوع داشتن سفارت کانادا در ایران بسیار راهگشاست. از نظر من این موضوع بسیار مهم و مفید است که درآنجا حضور داشته باشیم هرچند محدو باشد.

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد